|
مطالب این صفحه توسط تیم فنی شرکت فروزان شعله تهیه گردیده است. کپی برداری و انتشار مطالب به هر نحو تنها با ذکر منبع مجاز میباشد. |
تشخیص شعله در سیستمهای احتراقی
بخش سوم
از منظر تداوم کارکرد نیز آشکار سازهای شعله را میتوان به دو گروه دارای قابلیت کارکرد مداوم (Continues Operation) و عدم قابلیت کارکرد مداوم یا کارکرد متناوب (Non continues operation / Intermittent operation ) .
در آشکارسازهای شعله با کارکرد متناوب به دلیل ساختار و مدارات داخلی آنها بسته به دستورالعمل سازنده از هر 8 تا 24 میبایست یکبار فرایند احتراق متوقف و آشکار ساز شعله عدم وجود شعله را به صورت صحیح گزارش نماید لذا در سیستمهای احتراق با کارکرد مداوم به هیچ وجه نباید از آشکارسازهای با کارکرد متناوب استفاده نمود.
برخی از آشکارسازهای شعله مانند مواردی که از لوله های ماورا بنفش (UV Tube) استفاده می کنند ، به ذاته در مقابله خطا ایمن نیستند (Non-failsafe failure) و عملکرد آنها نیاز به بررسی دوره ای دارد.
با استفاده از دستگاهی که شامل شاترمکانیکی است و اجازه می دهد آشکارساز بتواند شرایط خاموش بودن سیستم احتراق را برای لحظه ای شبیه سازی نماید میتوان از این نوع دتکتورها نیز برای حالت مداوم استفاده نمود.
ردیاب های شعله مدرن از روش های پیچیده تری برای بررسی سیستمها و مدارات داخلی خود استفاده میکنند لذا این دسته از آشکارسازهای شعله در گروه تجهیزات Fail safe failure یا مقاوم در برابر خطا قرار میگیرند .
مشخصه تقریبی در همه شعله های آتش سوسو زدن یا flicker است. سوسو زدن در واقع حاصل عوامل مختلفی از جمله نوع سوخت ، فرایند احتراق و طراحی مکانیکی مشعل است.
در تکنولوژی های جدید علاوه بر طول موج درساخت آشکارسازهای شعله فرکانس سوسو زدن شعله نیز جزء المانهای مورد اندازه گیری جهت تشخیص شعله یک سیستم احتراق قرار میگیرد .این دسته از آشکارسازهای شعله به دلیل بررسی پارامتر فرکانس سوسو زدن شعله علاوه بر طول موج شعله, اسکنر شعله اطلاق میشود.
از این ویژگی می توان برای تشخیص شعله یک سیستم احتراقی و تفکیک آن از شعله های دیگر در سیستمهای Multi burner و یا تفکیک دقیق تر شعله از از سایر تابش های زمینه استفاده کرد.
